İMAMİYYE:
Şiîliğin kollarından
biri.
Ali r.a.'nin halîfe
olması açıkça emr olunmuştu, Eshab bu emri yerine getirmediği için, kafir oldu diyen,
Nebi s.a.v.'in vefatından sonra Ali r.a. ve sırasıyla onun iki oğlu ile
torunlarını meşru' imam kabul eden ve on iki imam'a inanmayı îman'ın
şartlarından sayan kimselerin mensub olduğu bozuk fırka, topluluk. Bu fırkaya,
İsna aşeriyye de denir. (Bkz. İsna Aşeriyye)
İmam-ı Ali'nin
sözlerini, Ehl-i sünnet, İmamiyye ve Zeydiyye fırkaları incelemiştir. Her biri
başka türlü anlamıştır. Zeydiyye ve İmamiyye, evliyalığı inkar ettiler. (İmam-ı
Rabbanî)